Artyści

Elżbieta Niewiadomska zm. 07.11.1986

Przed wojną występowała w zespole baletowym opery i operetki lwowskiej, była świetnie zapowiadającą się tancerką i choreografką, absolwentką Szkoły Sztuki Dramatycznej i Tańca Klasycznego. Niewiele jednak wiemy o baletnicy Elżbiecie Niewiadomskiej, jej karierę artystyczną brutalnie przerwał wybuch wojny. Trafiła do syberyjskiego łagru, a 1941 udało jej się przedostać na Bliski Wschód - do Teheranu. I tu zaczyna się nowy, znacznie lepiej udokumentowany historycznie, rozdział życia Elżbiety Niewiadomskiej - żołnierki II Korpusu Polskiego.

Wstąpiła do armii gen. Andersa i razem z jego 5. dywizją wyruszyła przez Iran, Irak, Palestynę i Egipt do Włoch. W czasie tej długiej i trudnej drogi występowała też w teatrze rewiowym Polska Parada utworzonym przez poetę i pieśniarza Feliksa Konarskiego. We Włoszech brała udział w legendarnej bitwie o Monte Cassino, o czym pisał Melchior Wańkowicz w swoim słynnym reportażu wojennym. Sama Niewiadomska po latach tak wspomina prawykonanie słynnych "Czerwonych maków na Monte Cassino":
"Kiedy rozpoczęłam deklamację, zahuczały działa, zagwizdały pociski nad naszymi głowami „...wiedziałam, że nie mogę okazać strachu, więc podniosłam głos, żeby nie dać zagłuszyć działom i deklamowałam dalej. Ku memu zdziwieniu wszyscy zostali na swoich miejscach...".

W 1948 roku wyemigrowała do Argentyny, pracowała w firmie kosmetycznej Heleny Rubinstein. Prowadziła w Buenos Aires zespół taneczny "Nasz Balet" promujący polski folklor na południowoamerykańskim kontynencie. Zespół założono pod egidą Polskiej Macierzy Szkolnej, z czasem stał się częścią Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Kierowała nim wraz z mężem nieprzerwanie przez 35 lat. Odnosili wielkie sukcesy artystyczne w całej Argentynie. Występowali m.in. w Córdobie, Santa Fe, Rosario, Mar del Plata, Venado Tuerto, Misiones, Olivos. Zdobywali przychylność Argentyńczyków i szerzyli sympatię dla Polski. Żegnana przez tysiące rodaków.