Artyści

Heryk Wars ur. 29.12.1902 - zm. 29.09.1977

W Warszawie otrzymał gruntowne wykształcenie muzyczne, ukończył Konserwatorium Warszawskie, gdzie studiował u wybitnych profesorów takich jak Roman Statkowski, Henryk Melcer i Emil Młynarski. Przez pewien czas był dyrektorem muzycznym wytwórni płyt gramofonowych "Syrena-Record".

Debiutował w 1928 piosenką New York Times śpiewaną przez Tadeusza Olszę, nie odnosząc jednak sukcesu. Ten przyniosła mu dopiero piosenka Zatańczmy tango, która stała się przebojem otwierając Warsowi drzwi teatrów rewiowych i filmu. Producenci filmowi bardzo chętnie współpracowali z Warsem, ceniąc jego melodyjne i chwytliwe utwory, które zazwyczaj przyczyniały się do sukcesu filmu. By wymienić tylko te najpopularniejsze: Bezimienni bohaterowie, Szyb 23, Jego ekscelencja subiekt, Jaśnie pan szofer, Szpieg w masce, Piętro wyżej, Manewry miłosne, Zapomniana melodia. Piosenki Warsa śpiewane były przez najlepszych piosenkarzy i piosenkarki tamtych czasów: Tadeusza Olszę, Hankę Ordonównę, Tolę Mankiewiczównę, Eugeniusza Bodo, Mieczysława Fogga i in. Wiele z nich stało się prawdziwymi i niezapomnianymi przebojami, np.: Zapomnisz o mnie, On nie powróci już, Miłość ci wszystko wybaczy, Umówiłem się z nią na dziewiątą, Sex appeal, Czy tutaj mieszka panna Agnieszka, Pierwszy znak, Powróćmy jak za dawnych lat, Ach jak przyjemnie, Zimny drań.

Tuż przed wybuchem II wojny Wars został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej. Dostał się do obozu jeńców wojennych, z którego zdołał uciec. W 1940 przebywał we Lwowie, organizując tam big band liczący ponad dwudziestu muzyków i solistów. Ze swoim zespołem koncertował w różnych miastach ZSRR, do momentu powołania armii gen. Andersa. Muzycy wstąpili do armii i odtąd występowali w jednostkach wojskowych stacjonujących na terenie ZSRR, a następnie wędrując wraz z frontem udali się do Iranu, Palestyny, Egiptu, Włoch.

W 1947 roku, po demobilizacji, Wars udał się do Stanów Zjednoczonych, gdzie zamieszkał w Hollywood w nadziei na kontynuowanie swojej kariery kompozytora muzyki filmowej. Przez siedem lat nie mógł znaleźć zatrudnienia, żył w nędzy. Pierwsze zamówienie na muzykę do filmu otrzymał dopiero w 1954, potem pojawiły się następne (np. do westernu Big Heat z Glennem Fordem, do serialu telewizyjnego Flipper). W 1967 odwiedził Polskę. Zaczął pisać nowe piosenki, które lansowane były przez sławne gwiazdy takie jak: Bing Crosby, Doris Day, Brenda Lee, Dinah Shore, i które stały się płytowymi bestsellerami.

Źródło: www.diapozytyw.pl.